گروه های مختلف آفت کش خصوصا حشره کش عبارتند از :
سموم : حشره کش ، کند کش، جونده کش، حلزون کش
تاریخچه مبارزه با آفات گیاهی و حشرات به بیش از هزار سال قبل از میلاد مسیح بر می گردد.
هومر(HOMER ) شاعر و مورخ معروف یونانی در حدود هزار سال قبل از میلاد در مورد کند کش های گوگردی و خاصیت تدخینی آنها نوشته است.و چینی ها از ترکیبات ارسنیکی به عنوان یک ماده معدنی برای مبارزه با آفات باغچه استفاده می کردند.(هزار سال قبل از میلاد)
این کاربرد آرسنیک در اروپا به قرن هفدهم بر می گرددکه مواد ارسنیکی را با عسل مخلوط می کرده و برای از از بین بردن مورچه استفاده می کردند.
نیکوتین که از برگ تنباکو استخراج می شود،اولین حشره کش طبیعی بود که در قرن هفدهم برای مبارزه با “سرخرطومی گیلاس” استفاده شده است.
در سال های قبل از ۱۸۰۰ میلادی از گروه گل داوودی در ایران و قبایل مقدار زیاد به عنوان حشره کش استفاده می شد.
اما ماده مؤثر موجود در گل های داوودی به نام” پیر ترین” در حدود سال ۱۸۵۰ م استخراج شد. در همان زمان ماده دیگری به نام روتنون(rotnon) از ریشه گیاه دریس(drris) گرفته شد که برای آفت کش ها استفاده می شود.
هنوز هم در برخی از نقاط جهان برای کشتن آفت از این ماده استفاده می شود.
گاز سمی سیانید هیدروژن در سال ۱۸۸۶در کالیفرنیا برای مبارزه با حشرات سپردار روی مرکبات استفاده می شد.
یکی از موارد مقاومت آفت نسبت به سموم بروز مقاومت در**سپشک سان ژوزه به همین گاز بود.
در قرن نوزدهم ترکیبات معدنی متعددی برای مبارزه با حشرات وآفت معرفی شدند مثل ارسنیت مس ناخالص(سبزیاریس)،ارسنیت سرب یا ارسنات سرب و ارسنات کلسیم
اما به سبب دوام زیاد این ترکیبات معدنی،باقی مانده آنها در میوه جات باعث مسمومیت زیاد انسانها گردید.لذا جامه به سمت ساخت ترکیبات آفت کش با سمیت کمتر ودوام کمتر سوق داده شد و منجر به معرفی ترکیبات آلی نظیر روغن های نفتی DNOC(دی نیترو اورتو کروزول) گردید.در سال ۱۹۲۱ برای اولین بار هواپیما برای کار سمپاشی مزارع و باغات استفاده شد.
به طور کلی تکامل حشره کشهای شیمیایی با استفاده از ترکیبات گیاهی (نیکوتین-روتنون-پیرترین)و معدنی ارسنیکالها و روغن ها آغاز شد.ترکیبات “تیوسیانات” و “دی نیترو” اولین حشره کشهای آلی بودند که برای استفاده وسیع ساخته شدند.تا سال ۱۹۳۹اکثر ترکیبات معدنی بودند اما ازاین سال به بعد با کشف خواص حشره کش D.D.Tنقطه عطفی در مصرف سموم آفت کش بوجود آمدند.
پس از موفقیت D.D.Tآنالوگ های متعددی از آن ساخته شد وخواص حشره کشی ترکیبات کلره دیگری نظیر گامکسان-توکسافن-کلردان-آلدرین-دیلدرین شناخته شد که در سطح وسیع استفاده می شد.
حشره کش های فسفره توسط شیمی دان آلمانی در سال ۱۹۳۴معرفی شد.یکی از حشره کش های بسیار قوی این گروه “شرادان” است که به صورت سیستماتیک در بافت های گیاهی حرکت می کند و باعث مرگ آفات مکنده نظیر شته ها و کنه ها می شود.این ترکیب برای انسان ها و جانوران خونگرم بسیار سمی و خطرناک است.
