و سرانجام در پی یک رقابت نفس‌گیر – به قول پرتال برگزارکننده مسابقه انتخاب بهترین فعالان آن لاین جهان – مهار بیابان‌زایی توانست عنوان محبوب‌ترین تارنما را در بین ۱۴ کاندیدای اجلاس جهانی رسانه‌ها کسب کند.
در طول این راه ۳۳ روزه و این رقابت دشوار بین‌المللی، محمّد درویش بار دیگر دریافت که چه خوانندگان نازنین و چه دوستان حمایت‌کننده‌ی بی نظیری دارد … آنقدر بی نظیر و آنقدر ایثارگر که هنوز هم وقتی به عملکردشان؛ به دل نگرانی‌هاشان؛ به حرص خوردن‌هاشان؛ به پیگیری‌هاشان و به تماس‌های پیامکی و رایان‌نامه‌ای و تلفنی و حضوری‌شان می‌اندیشم و چهره‌ی نگران‌شان را مجسم می‌کنم، به خود می‌بالم و در عین حال می‌لرزم!
می‌بالم؛ از آن رو که در زمانه‌ای که همه جا از کم رنگی و بی رنگی عاطفه‌ها و یاری‌ها و مهرورزی‌های بی چشمداشت سخن به میان می‌آید، من صاحب سرمایه‌ای بزرگ و غیرقابل ارزش‌گذاری هستم که نامش «دوستی» است؛ دوستانی که یاد و خاطره‌ی همراهی‌های بی‌منت‌شان هرگز در دل و جانم خاک نخواهد خورد.
به ویژه آن شب آخر رقابت را فراموش نمی‌کنم که چگونه دوستانی در اقصی نقاط ایران و جهان – از کانادا و مالزی و استرالیا گرفته تا کویر میقان و دیار بختیاری و … از خواب و استراحت خود زده و می‌کوشیدند تا با برانگیختن رفقا و آشنایان‌شان، بر شمار آرای مهار بیابان‌زایی بیافزایند و سهم بیشتری از مجموع ۹۴۵۰۰ رأی مأخوذه را به نام تارنمایی سند بزنند که وقتی ۲۹۶۱ روز پیش با آن نام عجیب و نامأنوس چشم بر دنیای مجازی گشود، بسیاری او را نهیب زدند که در این دنیا باد مساعدی برای رسیدن به مقصد وجود ندارد! چرا که اصلن مقصدی وجود ندارد!!
اما رأی دهندگان به مهار بیابان‌زایی و حامیان پرشمارش در تمام طول این ۹ سال، ثابت کردند که آن پیشگویان، اشتباه می‌کردند؛ آنقدر که وقتی روز دوم اردیبهشت ماه سال جاری، در آیین روز جهانی زمین در فرهنگسرای اندیشه، قرار بر قدردانی از تارنمای مهار بیابان‌زایی به عنوان بهترین وبگاه محیط زیستی پایتخت بود، مهدی چمران و محمدهادی ایازی در گفتگویی کوتاه، رتبه دومی مهار بیابان‌زایی را در این رقابت یادآوری کردند و گفتند: امیدوارند که به رتبه نخست دست یابد.
برای همین است که فکر می‌کنم، موفقیت مهار بیابان‌زایی به عنوان یک تارنمای تخصصی در حوزه محیط زیست در این رقابت بین‌المللی، بار دیگر نشان داد که وزن ملاحظاتی که بر مبنای آن، مهار بیابان‌زایی در جامعه‌ی فارسی زبان، شکل گرفته و تکامل یافته است، روز به روز در حال افزایش است. آنقدر که اینک در گرماگرم رقابت‌های انتخاباتی شوراهای اسلامی شهر و ریاست جمهوری، تقریباً هیچ کاندیدایی نمی‌تواند محیط زیست را نادیده بگیرد و دست کم وانمود نکند که سبزاندیش و طبیعت دوست است!
باشد که روزی را ببینیم که در آن، قدرتمندترین احزاب سیاسی کشور با افتخار از تعلق خاطرشان به زیست بوم یاد می‌کنند و در این راه از یکدیگر می‌کوشند که سبقت بگیرند؛ روزی که در آن آسمان از همیشه فیروزه‌ای تر، کارون از همیشه خروشان‌تر، زاینده رود، دوباره زایش‌گر و اترک، برخوردار از آبی به رنگ اشک چشم باشد …
