عناب هم میوه ای خوشمزه و هم دارویی گیاهی به
شمار می رود. عناب، بومی مناطق گرمسیر است. کشت آن در شمال آفریقا ، جنوب اروپا و نواحی مدیترانه رواج دارد.
عناب را خرمای چینی یا خرمای قرمز نیز می نامند، زیرا هم شیرین است و هم یک هسته مانند خرما دارد.
برگ های درخت عناب، کوچک، زیبا، شفاف، متناوب و دندانه دار است. گل های آن کوچک و به رنگ سبز مایل به زرد می باشد. میوه ی عناب به رنگ قرمز و به شکل تخم مرغ و دارای یک هسته است.
طعم عناب کمی شیرین است. این میوه قدرت ماهیچه ها و توان بدنی را افزایش می دهد.
عناب خشک، آرام بخش، ضد سرطان، ضد بیماری های تنفسی، بند آورنده خون و مقوی است. تصفیه کننده خون بوده و به هضم غذا کمک می کند. در درمان نامرتب بودن ضربان قلب، عرق شبانه وتعریق زیاد بدن استفاده می شود.
ریشه گیاه عناب در درمان سوء هاضمه مفید است.
ترکیبات شیمیایی:
در برگ عناب ماده ای به نام “زی زی فین” وجود دارد.
از دیگر مواد تشکیل دهنده عناب می توان به ساپونین ها، فلاوونوئیدها، موسیلاژ(لعاب)، مواد قندی، ویتامین های A, B2 وC، املاح مانند کلسیم، فسفر و آهن اشاره نمود.
در عصاره چوب عناب، اسید زی زی فیک و اسید زی زی فوماتیک وجود دارد.
خواص داروئی:
عناب از نظر طب قدیم ایران معتدل است. البته ابوعلی سینا اعتقاد داشت که عناب کمی سرد است.
* ضد آلرژی است.
* به افزایش وزن کمک می کند.
* عناب به دلیل داشتن لعاب زیاد، نرم کننده سینه است.
* ملین است.
* ادارارآور است.
* آرام کننده اعصاب است.
* ضد سرفه است.
* خواب آور است و بی خوابی را برطرف می کند.
* جوشانده پوست درخت عناب، داروی ضد اسهال است.
* برای بیماران مبتلا به آسم مفید است.
* خستگی را برطرف می کند.
* ریشه عناب، رشد موی سر را زیاد می کند.
* برگ عناب، خاصیت تب بُر دارد.
* جوشانده عناب، گرفتگی صدا را برطرف می کند.
* موجب تقویت دستگاه گوارشی می شود.
* حافظه را تقویت می کند.
* کم اشتهایی را برطرف می کند.
* برای سلامت کلیه ها سودمند است.
* موجب تقویت کبد می شود.
مضرات:
عناب در اشخاص سرد مزاج، تولید گاز و نفخ می کند. این گونه اشخاص باید عناب را با مویز بخورند.
تنظیم و گردآوری: مریم مرادیان نیری- کارشناس تغذیه تبیان
منابع :
سایت اینویستا
سایت وایزگیگ
پایگاه جامع اطلاع رسانی پزشکان ایران
ایران مانیا
