گنج بزرگ ایران را از دست ندهیم

کویر سبز: گرچه جنگل‌های زاگرس سد محکمی در مقابله با ریزگردها هستند تغییرات اقلیمی و عوامل انسانی، این جنگل‌ها را در معرض تهدید و نابودی قرار داده است.

براساس بررسی‌های صورت گرفته بالاترین نرخ فرسایش جنگل‌های دنیا در مناطق جنگلی زاگرس ایران گزارش شده و این پدیده، لزوم توجه بیشتر به این ذخایر زیست محیطی را دو چندان کرده است.
مدیر پروژه بین‌المللی حفاظت از جنگل‌های زاگرس مرکزی با اعلام این خبر گفت: در حال حاضر بیش از ۵۰ درصد از آب شیرین کشور در حوزه زاگرس مرکزی تولید می‌شود. زاگرس مرکزی حدود ۳۲ میلیون هکتار از وسعت کشور را پوشش می‌دهد و می توان گفت که تولید آب شیرین در این منطقه، آن را به قلب تپنده کشور تبدیل کرده است. به گفته ابوالقاسمی، حوزه زاگرس مرکزی دارای ویژگی‌هایی است که با هیچ کدام از اکوسیستم‌های کشور قابل مقایسه نیست.
به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، شیرین ابوالقاسمی تاکید کرد: درحالی‌که بیش از ۱۵رودخانه کشور از منابع آبی زاگرس مرکزی تغذیه می‌کند، نگاه‌ها در سطح ملی با توجه به خدمات اکوسیستمی جنگل‌های زاگرس نادیده گرفته می‌شود.
مدیر پروژه حفاظت از جنگل‌های زاگرس مرکزی تصریح کرد که با توجه به شرایط اقلیمی مانند گرمایش زمین و ریزگردها توجه به نقش و اهمیت زاگرس بیشتر شده است.
هم اکنون حدود ۵۰ درصد یعنی حدود پنج میلیون نفر از جمعیت عشایری ایران در حوزه زاگرس مرکزی زندگی می‌کنند و آمار موجود هم از قرار گرفتن ۹۸۰ روستا در این محدوده حکایت دارد.
ابوالقاسمی گفت: در برنامه ششم توسعه کشور، آب و کشاورزی محور توسعه قرار گرفته‌اند و حوزه زاگرس مرکزی با توجه به تعداد روستاها و شمار بالای جمعیت باید به تدریج متحول شده و توسعه پایدار کشاورزی در آن جایگزین شود.
بیش از ۱۵ رودخانه بزرگ و کوچک از زاگرس تأمین و تغذیه می‌شود و این جنگل‌ها ۱۲ استان غربی کشور را پوشش می‌دهد.
او تاکید کرد که در منطقه زاگرس مدیریت پایدار باید در اولویت کاری قرار گیرد و در مناطق شهری، روستایی و عشایری به سمت بهره‌برداری پایدار حرکت کرد.
مدیر پروژه حفاظت از جنگل‌های زاگرس مرکزی تصریح کرد: حفاظت از محیط زیست طبیعی با اولویت معیشت پایدار در مناطق شهری، روستایی و عشایری از برنامه‌های پروژه زاگرس است.
او توسعه کشاورزی پایدار را از دیگر اولویت‌های پروژه زاگرس دانست،
ابوالقاسمی افزود: استقرار برنامه کشاورزی پایدار در حوزه آبخیز راهبردی زاگرس، ظرفیت‌سازی شبکه‌های ذینفعان منطقه، مشارکت جوامع محلی، مدیریت کشاورزی و یکپارچه سازی حفاظت از تنوع زیستی در تمام منطقه زاگرس از اهداف این پروژه ملی است.
ابوالقاسمی تصریح کرد: تاکنون میلیون‌ها دلار اعتبارات ملی و بین‌المللی برای اجرای این پروژه هزینه شده است.
بخشی از رشته کوه‌های زاگرس که به عنوان زاگرس مرکزی انتخاب شده به طول ۱۵۰۰کیلومتر و در بعضی قسمت‌ها به پهنای ۴۰۰ کیلومتر می‌رسد.
وسعت کل زاگرس نزدیک به ۴۰۰ هزار کیلومتر مربع بوده که پروژه زاگرس در بخش کوچکی از آن واقع شده است.
۱۶ استان کشور در محدوده کل رشته کوه زاگرس قرار گرفته‌اند که این محدوده تأمین کننده ۴۰ درصد آب کشور است و ۳۸ درصد جمعیت عشایر کوچ نشین ایران را در خود جای داده است.
بر اساس بررسی‌ها، در طول پروژه زاگرس ۲ هزار و ۳۷۲ گونه گیاهی شناسایی شده که ۲۵۰ گونه بومی منطقه دنا است.
۶۱ گونه پستاندار، ۲۷ گونه ماهی، ۱۶۷ گونه پرنده و ۳۷ گونه خزنده در این منطقه شناسایی شده است.

برداشت از سایت خبری محیط زیست

یک دیدگاه برای “گنج بزرگ ایران را از دست ندهیم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

یک × دو =

پست بعدی

ماجرای «میان‌رودان» و «کمپین مردمی نجات میان‌رودان» چیست؟

ش خرداد ۱۳ , ۱۳۹۶
کویر سبز_علی خالویی*: در هفته‌های پیشین، فعالان عرصه‌های منابع طبیعی و محیط‌زیست جملات تکان‌دهنده را در رسانه‌های اجتماعی منتشر کردند و عاجزانه از علاقه‏‌مندان به این زیست‏‌بوم، خواستند، اهالی و مردمان جنوب و غرب کشورمان را تنها نگذاریم؛ خبر این بود «به سکوت در برابر ربودن شرم‌آور آب در میان‌رودان […]
کمپین مردمی نجات میان رودان