به گزارش ایسنا، در سال جاری میلادی (۲۰۱۳) روز جهانی پرندگان مهاجر با عنوان «شبکه‌ای برای پرندگان مهاجر» نامگذاری شده است.
برای بسیاری از مردم دنیا دیدن دوباره پرندگان مهاجر، نشانه‌ای از فصل بهار و آغازی دوباره برای طبیعت است. این پرندگان می‌توانند سالانه هزاران کیلومتر را بر فراز مرزهای جغرافیایی و سیاسی پرواز کرده و از اقلیم‌های زمستانی جنوب به شمال آمده و جفت‌گیری کنند.
در این میان چلچله‌های قطبی، رکورددار پیمودن بیشترین مسافت در کوچ‌های فصلی هستند و سالانه بیش از ۸۰ هزار کیلومتر پرواز می‌کنند.
با این حال نگرانی‌ها درباره کاهش تعداد برخی از گونه‌های پرندگان مهاجر نظیر آبچلیک‌های منقار قاشقی وجود دارد که تعداد آنها از ۲۰۰۰ تا ۲۸۰۰ جفت بارور در سال ۱۹۷۰ میلادی به ۱۰۰ جفت بارور در حال حاضر کاهش یافته است.
دلیل کاهش شدید جمعیت این پرندگان، تخریب توقفگاه‌های بین راهی در طول مسیر مهاجرت آنها در آسیا و در حد فاصل بین مکان تخمگذاری در روسیه و مقصد زمستانی آنها در بنگلادش و میانمار عنوان شده است.
به گزارش ایسنا به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت (IUCN)، این پرندگان کوچک در صورت تخریب این توقفگاه‌ها، قادر به استراحت و تجدید قوا برای طی مسیر ۱۶ هزار کیلومتری مهاجرت خود نخواهند بود.
تخریب و نابودی زیستگاه و در نتیجه تغییر در مسیر پرواز پرندگان مهاجر، تهدیدی جدی برای گونه‌های مختلف این پرندگان است اما در عین حال آلودگی محیط زیست و شکار نیز از عوامل مهم و موثر در کاهش جمعیت پرندگان مهاجر است.
امسال روز جهانی پرندگان مهاجر با عنوان «شبکه‌ای برای پرندگان مهاجر» نام گرفته است تا بر اهمیت فراهم کردن شبکه‌ای از زیستگاه‌های در دسترس پرندگان مهاجر در طول حیاتشان تاکید شود.
همچنین در بیانیه این اتحادیه بر همکاری نزدیک دولت‌ها، سازمان‌های حفاظت از محیط زیست و افراد داوطلب در امر حفاظت از پرندگان مهاجر تاکید شده است.
